داستان کوتاه من دو تا گردو می خوام

روزی مردی ثروتمند سبدی بزرگ را پر از گردو کرد،آن را پشت اسب گذاشت

 و وارد بازار دهکده شد، سپس سبد را روی زمین گذاشت و به مردم گفت:

 " این سبد گردو را هدیه میدهم به مردم دهکده، فقط در صف بایستید و هرکس یک گردو بردارد

 به اندازه همه گردو در این سبد است و به همه می رسد "

 

مرد ثروتمند این را گفت و رفت. مردم دهکده پشت سر هم صف ایستادند و یکی یکی از داخل سبد گردو برداشتند.

 

 پسربچه باهوشی هم در صف ایستاد. اما وقتی نوبتش رسید در کنار سبد ایستاد و نوبتش را به نفر بعدی داد. به این ترتیب هر کسی یک گردو برمی داشت و پی کار خود می رفت. مردی که خیلی احساس زرنگی می کرد با خود گفت:

"نوبت من که رسید دو تا گردو برمی دارم و فرار می کنم. در نتیجه به این پسر چیزی نمی رسد."

 

 او چنین کرد و در لابه لای جمعیت گم شد. سرانجام وقتی همه گردوهایشان را گرفتند و رفتند

 پسرک با لبخند سبد را از روی زمین برداشت و بر دوش خود گذاشت و گفت:

"من از همان اول گردو نمی خواستم این سبد ارزشی بسیار بیشتر از همه گردوها دارد."

 

خیلی ها دلشان به گردوبازی خوش است

 و از این غافلند که آنچه گرانبهاست و ارزش بسیار بیشتری دارد سبدی است که این گردوها در آن جمع شده اند.

 

 خیلی ها قدر خانواده و همسر و فرزند خود را نمی دانند و دایم با آنها کلنجار می روند و از این نکته طلایی غافلند که

 این سبدی که این افراد را گرد هم و به اسم خانواده جمع کرده ارزشی به مراتب بیشتراز لجاجت ها و جدل های افراد خانواده دارد.

 

بسیاری اوقات در زندگی گردوها آنقدر انسان را به خود سرگرم می کنند که فرد اصلا متوجه نمی شود به خاطر لجاجت و یا یکدندگی و کله شقی و تعصب و خودخواهی فردی و گروهی در حال از دست دادن سبد نگهدارنده گردوهاست و وقتی سبد از هم می پاشد و گردوها روی زمین ولو می شوند و هر کدام به سویی می روند، تازه می فهمند که نقش سبد در این میان چقدر تعیین کننده بوده است.

 

 بیایید در هر جمعی که هستیم سبد و تور نگهدارنده اصلی را ببینیم و آن را قدر نهیم و نگذاریم تار و پود سبد ضعیف شود. چرا که وقتی این تور نگهدارنده از هم بپاشد دیگر هیچ چیزی در جای خود بند نخواهد شد و به هیچ کس سهم شایسته و درخورش نخواهد رسید.

 

 بسیاری از شکارچیان باهوش به دنبال سبد هستند و نه گردوهای داخل آن.

 بنابراین حواسمان جمع باشد که بی جهت سرگرم گردوبازی نشویم و اصل کاررا ازدست ندهیم...